Laat ik voorop stellen, ik ben een Ferrari-fan in hart en nieren. Nog steeds sta ik achter de Scuderia, hun geschiedenis, het mystieke van het team en natuurlijk de arrogantie en trots van de Italianen. Maar anno 2020 wordt dit wel heel erg lastig.

Wie in 2004 Michael Schumacher zou toefluisteren dat het, op één kampioenschapje na, afgelopen is met de rode trots, zou faliekant uitgelachen worden. Maar wie nu naar Sebastian Vettel toe zou lopen om hem even gerust te stellen: het komt wel goed, zondag winnen we de duizendste Grand Prix in de geschiedenis van Ferrari, wordt misschien nog wel harder uitgejouwd. En terecht.

Om het team de rug toe te keren na een aantal slechte jaren, zoals ik veel mensen zie doen, slaat echter nergens op. In de sportwereld is daar een mooie term voor bedacht: successupporters. De reden dat Ferrari niet meer meedoet aan kampioenschappen is logisch: ze hebben in een extreem korte tijd een nieuwe motor moeten bouwen binnen de reglementen van de FIA, omdat ze ‘vermoedelijk’ vals hebben gespeeld (de gemiddelde F1-volger weet beter).

Zoals we in de rijke geschiedenis van de sport hebben gezien, komt 'de regels interpreteren in je eigen voordeel' vaak voor. Ik kan het een team dan ook niet kwalijk nemen dat het 'creatief' de grenzen van het reglement opzoekt of er stiekem een klein stukje overheen gaat. Is het vals spel als niemand er achter komt?

Laten we niet doen alsof het randje opzoeken fout is. Ferrari is er weliswaar overheen gegaan, maar daarvoor gaan ze nu flink door het stof. Ze zijn betrapt en moeten op de blaren zitten: de Italianen kunnen zich minimaal twee jaar kapot schamen en worden tegenwoordig ingehaald door dochterteams van de renstallen waar ze eerst mee streden om kampioenschappen. De gemiddelde Tifosi zal hier genoeg pijn van lijden.

Toch heeft Ferrari heeft als geen ander laten zien dat ze willen domineren, kunnen domineren en opnieuw gaan domineren. Ik ben benieuwd hoeveel critici durven te zeggen dat Ferrari nooit meer een kampioenschap zal binnenslepen. Hoe hard je ook lacht om de prestaties van het team in 2020, diep van binnen weet iedereen dat het een kwestie van tijd is tot er een rode auto bovenaan eindigt in het kampioenschap. En dan kan er gelachen worden.

De structurele problemen worden steeds duidelijker bij de Scuderia: langzaam maar zeker krijgen ook de 'arrogante' Italianen door dat ze met de tijd mee moeten gaan. Een ommekeer in het management is nodig en met het aantrekken van nieuwe prominenten in de sport zal het paard weer steigeren.

Zodra ze het lef hebben om van de traditionele structuur af te stappen, komt er verbetering. Tot die tijd houd ik mijn hoofd hoog terwijl ik toegeef dat 'mijn' team het verprutst heeft, en ik plaatsvervangende schaamte voel als er weer eens een remschijf van een rode auto afvliegt.

Met 1000 Grands Prix, zestien kampioenschappen, 237 overwinningen en de meest unieke geschiedenis uit de hele wereld der Formule 1 hoeven alle Ferrari-fans, en dus ook ik, zich uiteindelijk nergens voor te schamen: we mogen trots zijn op Scuderia Ferrari. (foto: Ferrari F1 Media)