Voor Max Verstappen heeft de crash minimale gevolgen, want hij zal gewoon aan de start staan van de Grand Prix van Hongarije. We slaan de geschiedenisboeken open en bekijken welke coureurs een crash waarbij meer dan 40G vrij kwam moesten incasseren.

David Purley staat bekend om zijn reddingsactie tijdens de Grand Prix van Nederland, in 1973. De Britse coureur maakte dat jaar in Monaco zijn debuut met een March-bolide en deed op het circuit van Zandvoort een poging om zijn collega Roger Williamson te redden uit zijn brandende bolide. Zijn heldendaad mocht echter niet baten. Williamson kwam om van de verstikking. Purley zou op zijn beurt nog een aantal races rijden in 1973, maar stopte daarna een tijdje met de Formule 1.

Tot het moment dat hij in 1977 terugkeerde met zijn eigen team. Hij wist een aantal races te finishen, maar tijdens de Grand Prix van Groot Brittannië crashte de coureur enorm zwaar. Het gaspedaal bleef vast zitten en hij remde af van 173 kilometer per uur naar 0 kilometer per uur binnen amper 66 centimeter. Het zou de grootste gemeten G-kracht zijn ooit gemeten in de Formule 1. Lang stond het record in het Guiness Book of World Records voor meeste G-krachten overleefd ook op zijn naam. 

Dat record staat nu overigens op de naam van Kenny Bräck. De Zweed reed lang in het Amerikaanse CART (nu IndyCar, red.) en kwam in 2003 op Texas Motor Speedway hard in de muur terecht. Hij kreeg daarbij zelfs 214 G te verwerken bij de crash. Ook hij overleefde, en zou in 2009 nog opnieuw in een raceauto stappen. Hij won de X-games in de rallycategorie.

Purley overleefde ook de crash, maar brak wel zeven ribben, zijn beide benen, zijn linkervoet en hij liep een blessure op aan zijn bekken. Toch zou hij nog wel ooit in een Formule 1-bolide stappen in 1979, in een Brits Formule 1 kampioenschap. Het is een waar wonder te noemen dat Purley de crash overleefde. Juist omdat de crash voor de huidige standaarden al enorm zwaar was.

In ieder lijstje met hardste crashes komt de inmiddels beroemde crash van Robert Kubica terug. Kubica is in zijn motorsportcarriere geplaagd geweest door harde crashes. Het begon allemaal in 2007, het debuutjaar van een toen zeer veelbelovende Pool. Het ging compleet mis tijdens de Grand Prix van Canada. De BMW-coureur raakte de achterkant van Jarno Trulli’s Toyota, zijn neus ging vervolgens hoog de lucht in. Daarna was de bolide stuurloos en knalde het met 300 kilometer per uur de muur in, waarna Kubica's BMW de baan overstak, over de kop sloeg en tot stilstand kwam tegen de vangrail.

De Pool kreeg zo’n 75 keer zijn eigen gewicht te verduren tijdens de crash. Hij zou er echter vanaf komen met enkel een lichte hersenschudding Een snoeiharde crash, met wel het gevolg dat een andere coureur zijn officiële debuut kon maken. Sebastian Vettel mocht namelijk Kubica een race later vervangen op het circuit van Indianapolis, aangezien de Pool niet fit genoeg bevonden werd om deel te nemen aan de race..

We kennen allemaal de beelden van de Grand Prix van Bahrein van 2020. Het zou een van de meest bizarre en angstaanjagende crashes zijn in een heel lange tijd. Vorig seizoen was het laatste seizoen van Romain Grosjean, die zich op dat moment voor eeuwig onsterflijk zou maken in de harten van de fans der Formule 1. Zijn crash staat buiten kijf als dé crash die bewijst hoe ‘veilig’ de sport is geworden in de afgelopen jaren, juist omdat de Fransman op dit moment ‘gewoon’ weer furore maakt in IndyCar in de Verenigde Staten.

De crash is inmiddels al lang en breed geanalyseerd. Grosjean kwam in aanraking met Kvyat, verloor de controle en vloog vervolgens frontaal de muur in. De brandstofzakken scheurden, de bolide vatte vlam en Grosjean kon nét op tijd uit de bolide stappen om zichzelf te redden uit de vlammen. Wonder boven wonder liep de coureur enkel wat brandwonden op en had hij verder een kneuzing aan zijn handen. Het betekende wel het einde van het seizoen voor de coureur, maar het is wederom een wonder dat een rijder een crash van deze proporties heeft overleefd.

Voor deze crash gaan we terug naar het debuutseizoen van Carlos Sainz. In 2015 maakte hij samen met Max Verstappen zijn Formule 1-entree bij Toro Rosso, als jong talent met een mooie toekomst in de sport. De rivaliteit tussen beide coureurs was zeer aanwezig, want de twee pushten elkaar tot de absolute limieten. Carlos Sainz vond zijn limiet uiteindelijk in Sochi, waar hij een enorm harde klap maakte van 46G.

In de vrije training voor de Russische Grand Prix kwam hij hard in aanraking met de muur na het falen van zijn DRS-systeem. De tweede sector op het stratencircuit van Sochi eindigt met een scherpe bocht naar rechts, alvorens de coureurs een kleine kink naar links moeten maken. Daar ging het mis voor de Spanjaard. Hij verloor de controle over zijn achterkant, knalde de muur in en was vervolgens een passagier van het wrak waar hij in zat. De Spanjaard dook op hoge snelheid onder de bandenstapels en had wat last van zijn rug en nek. De volgende dag zou hij echter ‘gewoon’ aan de start staan van de Grand Prix van Rusland.