De aerodynamische effecten van een Formule 1-auto zijn over de jaren uitgegroeid tot een nuttige tool om downforce mee te winnen. Wat zijn de afgelopen jaren de grootste problemen geweest en hoe zijn deze opgelost?
Auto Motor und Sport heeft een uitgebreide analyse geschreven over wat precies de uitdagingen geweest zijn van de aerodynamica van een Formule 1-bolide. Het begint bij de voorvleugel.
Strenge regulering heeft de voorvleugel gevormd sinds 2009. Het middelste deel van de vleugel is gestandaardiseerd. De rest van de voorvleugel mag naar wens aangepast worden. Juist in de overgang van standaard ontwerp naar ontwerp naar eigen design onstaat een vortex die voor problemen zorgt.
Deze vortex wordt Y250 genoemd omdat hij exact 250 millimeter van het middelste punt van de auto ontstaat. Een vortex is een soort draaikolk van lucht. Tien jaar geleden ging
Adrian Newey bij Red Bull als eerste aan de slag met de luchtstroom, die lastig te temmen is.
Maar als dat eenmaal gelukt is dan kan je daar significante voordelen uit halen. De vortex kan je namelijk een richting op sturen. Doe je dit goed, dan kan je deze 'draaikolk van lucht' nogmaals gebruiken om de bolide af te remmen, een soort dubbele downforce dus.
Gevaren van aerodynamisch experimenteren
Maar er zitten ook gevaren aan vast, meldt het Duitse autosportmedium. Als teams zoveel downforce aan de voorkant van de auto genereren, dan mis je die downforce aan de achterkant. Als je de luchtstroom namelijk te veel onderbreekt, dan komt er minder lucht aan, aan de achterkant.
Dit was exact het probleem waar
Haas en Red Bull vorig jaar tegenaan liepen. Haas kwam er niet uit, het kostte Red Bull acht races om er wel uit te komen, maar vermoedelijk werkte het mee dat Red Bull aan de slag ging met vier keer zoveel mensen als Haas.
Mercedes, Ferrari en Red Bull halen voordeel
Waarom kon Haas dit niet oplossen? De windtunnels mogen gelimiteerd gebruikt worden vanwege regelgeving binnen de sport. Daarom moet er een wiskundig model gebouwd worden dat zo dicht mogelijk bij de realiteit ligt.
Precies daar is die ene seconde te vinden die
Mercedes,
Ferrari en Red Bull van de rest van het veld scheidt. De dynamische modellen van de topteams liggen veel dichter bij de werkelijkheid dan de concurrentie. Ook de banden worden tijdens deze simulaties in overweging genomen, wat dus betekent dat de topteams beter met de banden om kunnen gaan vanwege een beter model. (Foto: Red Bull Content Pool/Getty Images)
Wij zijn bezig met een tevredenheidsonderzoek. Wilt u deelnemen? Zo helpt u ons als website vooruit. Het invullen van de vragen duurt niet meer dan 2 minuten!