De reglementen van dit seizoen verschillen wezenlijk met die van volgend jaar. De teams hebben een extra jaar gehad om de nieuwe wagens van volgend jaar bij te kunnen schaven, de basisprincipes van de bolides zullen daarnaast ook wezenlijk verschillen. Niet langer is de bovenkant van de bolide het belangrijkst om zo veel mogelijk downforce te genereren. Die downforce moet vanaf volgend jaar namelijk komen van de vloer. Met een principe dat in de jaren ‘80 ook al ontzettend populair was, namelijk het ground-effect.

Het ground-effect is het sleutelwoord dat we de komende jaren veel zullen gaan horen. Niet langer word de aerodynamische druk bepaald vanuit hoge druk van bovenop de bolide, maar juist middels het creëren van een soort luchtvacuüm onder de bolide. Vanuit puur natuurkundige blik gaat het bij bolides met deze filosofie vooral om het genereren van een enorme lage druk onder de vloer van de bolide, zodat deze vanuit de vloer extra naar beneden wordt gedrukt.

Hoe de teams dat moeten gaan bewerkstelligen? Niet langer is de vloer vlak, zoals eerst het geval was. De vloer beweegt onder de sidepods in een soort golfbeweging (zie foto). De lucht wordt van net onder de sidepods naar een versmalling onder de bolide gebracht, waardoor het zogenoemde Bernoulli-effect wordt gegenereerd. De lucht wordt onder de bolide naar beneden gedrukt, waardoor de lucht achter de versmalling explosief versnelt en een enorm lagedrukgebied genereert.

De lucht wordt dus versneld, waardoor er een soort vacuüm ontstaat onder de bolide, daar komt de downforce vandaan, de lucht beweegt zich namelijk die kant op om het op te heffen. Zo wordt de bolide van onderaf naar beneden gedrukt, en wordt er dus downforce gegenereerd vanuit de vloer. Dat betekent dat de bovenkant van de bolide niet meer zo belangrijk wordt als dat hij nu is. Tevens wordt er daardoor minder ‘dirty-air’ gegenereerd en kunnen bolides elkaar beter volgen. Het gewenste effect: betere races.

De voor- en achtervleugels gaan vanaf 2022 een minder belangrijke rol spelen bij de neerwaartse druk. Vooral de voorvleugel wordt versimpeld: er zijn minder aerodynamische plaatjes toegestaan, waardoor overigens ook de kans op klapbanden afneemt. De voorvleugel en de neus worden meer een groot geheel, waarvan de meest opvallende veranderingen de 'overkappingen' van de voorwielen zijn. Achter de voorvleugel komt een plaat boven de wielen, deze moet de turbulentie tegengaan die veroorzaakt wordt door de voorwielen. Door de aanpassingen op de voorvleugel verdwijnt ook de zogenoemde Y250 vortex, draaikolkachtige luchtstromen die het gedrag van de hele bolide beïnvloeden.

Bij de achtervleugel zien we een enorm futuristisch design. Het DRS-systeem, welke niet te zien is op het prototype, zal mogelijk nog wel terugkeren, maar voor de rest wordt alles aan de achterkant anders. De zogenoemde 'beam wing' komt terug, een extra horizontale vleugel boven de diffuser waardoor luchtstromen beter geleid worden vanaf de onderkant van de bolide richting de midden-achterkant. In plaats van de horizontale vleugeldesigns heeft de wagen voor 2022 een meer golvend design.