Ferrari vs. Mercedes: Hoe het politieke spel gespeeld wordt

'Ik heb nog wel een onderwerp dat wellicht interessant is om over de praten', suggereert Niki Lauda, non-executive CEO en aandeelhouder van team van Mercedes tegen de journalist van Bild am Sonntag die tegenover hem zit. Zojuist hebben de twee een uur gesproken over Mercedes, de Formule 1, Lewis Hamilton en Max Verstappen. De journalist heeft nog wel even tijd en Lauda begint te vertellen over de rook die stelselmatig te zien is bij de wagen van concurrent Ferrari. 'Ik zeg niet dat er iets aan de hand is, maar sinds het begin van het seizoen zijn er geruchten', zegt Lauda, die vervolgens de journalist één en één bij elkaar op laat tellen.

'De rook bij het starten, de topsnelheden die al het hele jaar zeer goed zijn, de prestaties in de kwalificaties, het geeft allemaal te denken', voedt Lauda de journalist om er vervolgens wel voor te zorgen dat hij alles altijd kan ontkennen. 'Maar wij denken niet zij illegaal zijn, hoor. De FIA zal het allemaal ook bij Ferrari wel goed controleren.'

Het is een van de vele voorbeelden die over en weer in de media verschijnen. Het is een geliefde strategie. Zelf met een lucifer het vuur aansteken, het zien groeien en als het huis in de fik staat de eerste zijn die met een emmer het vuur probeert te blussen in plaats van de brandweer te bellen. Het is een strategie die geliefd is onder populistische politici en dus ook onder hoger Formule 1-teammanagement.

Hetzelfde voorbeeld kan gegeven worden over de spiegels van Ferrari, die volgens Lauda al direct in een 'grijs-gebied' zaten. Vice versa wordt er overigens ook gebruik van de media om de concurrentie in diskrediet te brengen. Ferrari beweert niet noodzakelijkerwijs dat de dunnere Pirelli-banden in het voordeel en op verzoek van Mercedes zouden zijn ontworpen. Het is louter toevallig dat Sebastian Vettel er als eerste over sprak. (Foto: Mercedes AMG F1 Team)