Geregeld wordt gezegd dat Lewis Hamilton met geluk sommige van zijn races wint. Wellicht is dat in een aantal gevallen ook zo, maar vaak zat heeft de zevenvoudig wereldkampioen ook een vrijwel zekere zege misgelopen. Soms kwam dat door hemzelf, maar ook geregeld door pech. Die pechgevallen nemen we eens onder de loep.

De McLaren van 2009 was niet vooruit te branden. Brawn GP en Red Bull Racing waren de te kloppen teams, maar regerend wereldkampioen Hamilton groeide naarmate het seizoen vorderde. Waar hij na negen races slechts negen punten had, stond de teller vlak voor de seizoensfinale in Abu Dhabi op 49 stuks, goed voor P5 in het kampioenschap. Hamilton herpakte zich halverwege het seizoen door de Grands Prix in Hongarije en Singapore op zijn naam te schrijven en ook in het golfstaatje leek de Brit op weg naar een dominante overwinning.

Bij de eerste serie pitstops verschalkte Sebastian Vettel zijn rivaal echter. Hamilton maakte zich klaar voor een absolute strijd om het goud, maar zijn bolide liet hem in de steek. Eén van de achterremmen zou niet goed meer werken, waardoor zijn team het te onveilig achtte om nog door te rijden. Nog voor de twintigste ronde verreden werd, parkeerde de McLaren-coureur zijn wagen in de garage.

Er stond geen maat op Hamilton in Singapore. Hij domineerde de kwalificatiesessies door in zowel Q2 als Q3 de snelste tijd neer te klokken en ook in de race vormde niemand een bedreiging voor hem. Nou ja, er was wel één bedreiging voor Hamilton: de MP4-27 die hij onder zijn kont had. Zoals wel vaker in 2012 nekte zijn materiaal hem en dat gebeurde ook in Singapore, waar hij zonder tegenstand op weg leek naar de zege.

In de 23e ronde begaf de versnellingsbak van Hamiltons McLaren het echter en moest hij opgeven, waardoor titelconcurrent Vettel P1 overnam en de race won. Het was een zure en dure uitvalbeurt voor de toen nog enkelvoudig wereldkampioen, want voorafgaand aan het raceweekend stond hij met een totaal van 142 punten er twee voor op Vettel, die later dat jaar met de titel ervandoor ging.

2012 mag een waar pechjaar genoemd worden voor Hamilton, want ook in Abu Dhabi kreeg de Brit te maken met materiaalpech. Hij domineerde andermaal de kwalificatie, deze keer door in alle sessies de snelste tijd te rijden, en ook de race leek een prooi voor hem te worden. Alleen Lotus-coureur Kimi Räikkonen kon in het spoor van de McLaren-rijder blijven. Hamilton maakte zelfs even een foutje en nam een bocht te wijd, maar wist alsnog onder de druk van de Fin vandaan te rijden.

Na negentien ronde zat zijn race er opeens op, net zoals drie jaar eerder. Er bleek een probleem met de brandstof te zijn aan boord van de MP4-27, waardoor Hamilton genoodzaakt was zijn bolide langs de kant te parkeren. Räikkonen nam de leiding over en reed naar zijn eerste zege sinds de Belgische Grand Prix van 2009. Hamilton zag andermaal een zege in Abu Dhabi door zijn vingers glippen.

De Britse Grand Prix van 2013 staat in de boeken als het ware bandendrama van Pirelli. Zowel Felipe Massa, Jean-Eric Vergne, Sergio Perez als dus ook Hamilton kregen te maken met klapbanden op hoge snelheid. Voor Hamilton, die dat jaar voor het eerst voor Mercedes reed, was het extra zuur, want hij leidde zijn thuisrace. Bij het uitkomen van de vijfde bocht in de achtste ronde klapte de band, al kon Hamilton nog wel de pits bereiken en de race uitrijden. Hij kwam nog als vierde over de meet, mede dankzij een uitvalbeurt van raceleider Vettel.

Later bleek dat een combinatie van factoren de vier klapbanden veroorzaakte, zo zou Pirelli later verklaren. Monteurs van de teams zouden de banden onjuist hebben 'omgelegd', terwijl de bandendruk te laag was en de vorm van de kerbstones volgens de bandenfabrikant 'te agressief' was. Hamilton kocht er niets voor, want zijn zege verdween als sneeuw voor de zon. Zeven jaar later zou hij overigens weer met een klapband te maken krijgen, maar dat gebeurde in de laatste ronde van de 2020-editie. Die won hij met veel horden en stoten alsnog.

Hamilton was de te kloppen man van 2015. Toen het Formule 1-circus aankwam in Monte Carlo voor de traditionele stratenrace in het stadstaatje leidde de Brit het kampioenschap met 111 punten, hij had twintig punten meer dan teamgenoot Nico Rosberg. Ook in Monaco leek de toen tweevoudig wereldkampioen naar wederom een dominante zege, totdat rookie Max Verstappen zijn bolide in de bandenstapels plantte na een botsing met Lotus' Romain Grosjean.

De safety car kwam de baan op en uit voorzorg werd de riant leidende Hamilton door het team naar binnen gehaald voor vers rubber. De strategen aan de pitmuur vergisten zich echter in of de voorsprong van Hamilton of de verloren tijd bij de pitstop, want de coureur kwam achter Rosberg en Vettel de baan op. Waar dat normaliter voor weinig stress zou zorgen, met vers rubber had Hamilton meer rauwe snelheid in zich dan de twee mannen voor hem, was dat in het nauwe Monte Carlo een ander verhaal. Hij kon met geen mogelijkheid de zich breed houdende Vettel voorbij, ondanks zijn veel nieuwere banden. Hamilton werd derde en stond als een boer met kiespijn op het podium. Door zijn team liep hij een zege mis.

Hét moment van 2016. Dat jaar waren Mercedes-teamgenoten Hamilton en Rosberg met elkaar in gevecht om de wereldtitel en met nog zes races te gaan voerde de Duitser de ranglijst aan met een voorsprong van acht punten op zijn stalgenoot. De boel lag nog flink open dus. Hamilton trachtte in de Grand Prix van Maleisië een belangrijke slag te slaan en lang zag het er naar uit dat het zou lukken ook. Hij leidde de race zonder enkele moeite, terwijl Rosberg van achteren moest komen na een spin in de eerste ronde.

Toen brak ronde veertig aan. Opeens kwam Hamilton in beeld met een vlammende uitlaat achter zich. 'No, no, no, no, no', luidde zijn live boordradio. Hamilton wist het: zijn race zat erop, zijn vrijwel zekere overwinning was weg en zijn rivaal kon uitlopen in het kampioenschap. Dat deed hij ook, want Rosberg, die uiteindelijk nog derde zou worden achter respectievelijk Daniel Ricciardo en Verstappen, verliet Maleisië met een voorsprong van 23 punten op Hamilton, die het gat ondanks vier zeges in de laatste vier wedstrijden niet meer dicht wist te rijden. Rosberg won de titel in 2016 en ging direct met pensioen.

De Grand Prix van Azerbeidzjan van 2017 zat boordevol incidenten: botsende teamgenoten, botsende leiders, straffen, een rode vlag wegens te veel puin en uiteindelijk een winnaar die vanaf P10 startte. Lang leek het er echter op dat Hamilton de koe bij de hoorns zou vatten in de straten van Baku, maar tijdens de rode vlag-situatie ging het helemaal mis bij Mercedes. Tijdens de neutralisatie zijn coureurs vrij hun bolide uit te stappen. Toen Hamilton weer wilde instappen om zich kaar te maken voor de herstart, werd zijn hoofdsteun echter niet goed gemonteerd.

Deze kwam nadat de race weer was begonnen los te zitten. De Brit probeerde het probleem eerst zelf te repareren, maar toen bleek dat dat onmogelijk was, moest hij naar binnen komen om zijn monteurs er naar te laten kijken. Het was te onveilig om met zo'n los onderdeel de straten van Baku te trotseren. Hij kwam ergens in het middenveld terug de baan op en zou nog als vijfde over de meet komen, één plek achter titelrivaal Vettel. De twee kwamen elkaar eerder tegen tijdens een safety car-fase. Vettel gaf de Mercedes van Hamilton een beuk, omdat hij van mening was een braketest te hebben gekregen van zijn concurrent.

Zeven échte pechgevallen in (op het moment van schrijven) 264 gestarte races is op zichzelfstaand niet heel erg veel. We praten hier over een percentage van 2,7 procent, iets wat niet bijzonder hoog is. De gevolgen van enkele uitvalbeurten bleken achteraf echter enorm te zijn. Had Hamilton in 2012 en in 2016 meer fortuin, had hij zomaar twee kampioenschappen extra binnen kunnen slepen. Vooral de uitvalbeurt tijdens de Grand Prix van Maleisië van 2016 kan zuur genoemd worden, gezien de Brit aan het einde van de rit slechtxs vijf punten te kort kwam op Rosberg. In 2012 had hij in ieder geval langer mee kunnen strijden om het goud, al dient vermeld te worden dat Vettel dat seizoen ook vaak uitviel vanwege technische malheur. (foto bovenaan het artikel: Morio)