Teamrapport | Williams: Grauwe middenmoot dreigt

Het team begint het seizoen in paniek. Eind december vertrok Valtteri Bottas plotsklaps naar het kampioensteam van Mercedes en moest in allerijl Felipe Massa gebeld worden met het verzoek of hij zijn pensioen een jaartje uit wilde stellen omdat het team graag een ervaren coureur die het team kende aan wilde stellen naast de Canadese tiener Lance Stroll, die eerder om zijn sponsormiljoenen dan om zijn bij elkaar gekochte erelijst gecontracteerd was. 

Tijdens de wintertests blijkt het team over een goede auto te beschikken en gedurende de eerste fase van het seizoen kan Williams fungeren als best-of-the-rest achter de ongenaakbare top-3. Massa fungeert bij tijd en wijle als luis in de pels van de topteams. Rookie Stroll kent een aanmerkelijk lastiger begin van het seizoen door in de eerste drie races uit te vallen en vervolgens drie keer op rij buiten de punten te eindigen. Pas in Canada scoort Stroll punten, ietwat verrassend gevolgd door een podiumplaats in Baku. De race in Azerbeidzjan gaat de boeken in als de race van de gemiste kans. Felipe Massa had lange tijd de beste papieren om de race te winnen. 

Massa kondigt links en rechts aan dat hij wel zin heeft in nóg een jaar Formule 1, maar Williams hapt niet. Het team is niet langer overtuigd van de toegevoegde waarde van de Braziliaan en zet alle kaarten op Stroll. De Canadees laat bij vlagen zijn talent zien, maar delft met 17-2 het onderspit in het kwalificatieduel met Massa en blijft liefst twaalf keer steken in Q1. 

Met het duo Massa-Stroll finisht Williams voor het tweede jaar op rij als vijfde in het wereldkampioenschap, maar voor het vijfde jaar op rij scoort het team minder punten dan het jaar ervoor en ook het aantal podiumplaatsen neemt jaarlijks af. Het belooft niet veel goeds voor 2018 waarin het team wellicht met Sergei Sirotkin als teamgenoot van Lance Stroll met twee paydrivers aan de start komt te staan. De grauwe middenmoot dreigt.