Sinds 2006 bestaat de kwalificatie uit drie delen, namelijk Q1, Q2 en Q3. Tijdens Q1 en Q2 vallen er steeds vijf mensen af en in Q3 zijn er dus nog maar tien coureurs over die uiteindelijk de startopstelling afmaken. In 2014 kwam de regel erbij dat de coureurs die doorgingen van Q2 naar Q3 de race moesten starten op de band waarmee ze in Q2 de snelste tijd reden. In sommige gevallen was het dus gunstiger om elfde of twaalfde te zijn vanwege de vrije bandenkeuze, dan dat je negende of tiende stond met een compound die al vast stond.

Ook zorgde het voor een groot verschil tussen het middenveld en de topteams. De topteams konden zich namelijk in Q2 makkelijk kwalificeren op een hardere band, wat ze dus ook een voordeel opleverde tijdens de race. Ze konden namelijk een langere eerste stint rijden op de hardere band, terwijl het middenveld vooral op de zachtere band moest rijden.

In 2019 werd het afschaffen van de regel ook al besproken, maar toen haalde het niet genoeg steun. In 2021 kwam het onderwerp dus opnieuw op tafel en kon het effect van de verandering ook bekeken worden tijdens de sprintraces. Tijdens de Grands Prix waar ook een sprintrace aanwezig was, hadden de coureurs ook een vrije bandenkeuze op zondag. Uiteindelijk is er dus besloten de regel te veranderen en dat er in 2022 een vrije bandenkeuze voor iedereen is.