Toto Wolff heeft een boekje open gedaan over zijn toekomst in een interview met Will Buxton. De Mercedes-teambaas vertelt in het interview over zijn relatie met Hamilton, over zijn trots op het team en over de grote moeite die het heeft gekost om Mercedes uiteindelijk op de plek te brengen waar het nu staat. In 2013 had het team geld nodig van Mercedes om uiteindelijk op het punt te komen waar zij nu staan. 'Het succes van een team is nooit te herleiden naar één
persoon. Ross Brawn heeft goed werk geleverd om het team op te bouwen. Maar er
leek tot het vertrek van Brawn iets te missen, de communicatie tussen Duitsland en
Engeland was niet goed genoeg', vertelt Wolff in een openhartig interview met
F1.com. 'Dat vertaalde zich in sponsorcontracten, maar men
wist in Stuttgart bijvoorbeeld ook niet dat het team meer geld nodig had om te
winnen.'
Juist die 'missing-link' tussen de fabriek in Brackley en de fabriek in Stuttgart heeft Wolff geprobeerd te vinden. 'Dat heb ik aangepakt vanaf het moment dat ik er ben gekomen.
Ik heb alle kleine problemen op tafel gelegd en gevraagd wat de verwachting
was. Zij wilden het wereldkampioenschap winnen terwijl ik bij Williams
hetzelfde budget had om mee te werken. Daar kan je geen kampioenschappen mee winnen De conclusie was dat we ondergefinancierd waren op het moment dat ik bij Mercedes kwam.'
Mercedes overwoog om de sport in 2013 te verlaten
Wolff vertelt dat Mercedes in 2013 zelfs overwoog om de sport te verlaten. Maar met het aantrekken van Wolff wilden ze toch zien hoe het wel moest. Wolff legde de problemen bloot, waarna de Mercedes-top uiteindelijk besloot om meer geld te steken in het Formule 1 project. 'Zij bewezen toen het tegendeel, ze wilden graag het beste zien. Uiteindelijk
is het gelukt en hebben we nu zeven wereldkampioenschappen gewonnen.'
Toch is de teambaas lang niet zeker over zijn toekomst. Naar eigen zeggen speelt hij inmiddels wel veel met het idee om te stoppen als teambaas, juist omdat hij wil stoppen op zijn hoogtepunt. ‘Je
moet je afvragen hoe lang je het volhoudt als mens. Je moet je voorstellen dat vijfhonderd
uur in een vliegtuig niet goed voor je is. Ik wil zelf niet op het punt komen
dat ik minder goed werk lever dan ik nu doe. Ik zal nog even doorgaan, maar er
komt een punt waarop ik het niet meer kan doen en iemand anders het beter kan
doen.’
Ik denk dat het juist daarom zo persoonlijk voor mij is om
te verliezen of te winnen. Verliezen is voor mij een marteling, maar het gaat
vooral om het feit dat ik niet voldoe aan mijn eigen verwachting. Het boeit mij
niet zo veel wat anderen zeggen, maar de standaard die ik voor mijzelf erg hoog
neerzet zorgt voor dat stukje vernedering. Ik lijk er steeds maar net niet mijn
doelen te halen', sluit Wolff af.