Sinds het eerste seizoen van de Netflix-serie Drive To Survive online verscheen, is Haas-teambaas Günther Steiner een veelbesproken persoon. Steiner stond met name gedurende het eerste seizoen van de F1-serie in de spotlights. Liefhebbers waren eensgezind – het is een zeer gepassioneerde man.

Autosport gaat Steiner aan het hart. De 55-jarige werkt al meer dan de helft van zijn leven in het wereldje – eerst in de rallyracerij, daarna via de Formule 1 in de Amerikaanse NASCAR. Sinds 2015 is hij betrokken bij het Haas-project, het team dat een jaar later debuteerde in de Formule 1. Wie Steiner ziet of hoort weet direct wat voor vlees-ie in de kuip heeft. F1Maximaal had het voorrecht om de Italiaan met Duits-klinkende naam (Südtirol) exclusief te spreken.

Het grote publiek volgt Haas sinds enkele maanden met argusogen. Een deel van hun nieuwste rijderspaar is namelijk niet onomstreden. Van Nikita Mazepin is bekend dat zijn familie zeer gefortuneerd is – geld wat via sponsoring in het team van Haas wordt gestoken. Zijn gedrag buiten de baan stuitte menigeen echter tegen de borst. Maar voor Haas was de sponsoring van Mazepin bijzonder welkom: het was dat, of verzuipen. En verzuipen, daar paste teambaas Steiner voor.

'Zes jaar geleden begonnen Gene Haas en ik met dit team – hij bracht de financiële middelen in, en ik werd de teambaas. Als je ergens aan begint, moet je mijns inziens je verantwoordelijkheden nemen', spreekt Steiner, als vanouds rechtdoorzee. 'Het was wel erg makkelijk geweest, had ik er vorig jaar de brui aan gegeven. Tuurlijk, het was een lastige tijd voor ons. Maar denk eens aan al je collega’s! Zij steken hart en ziel in dit bedrijf, al járen. Je kan hen toch niet zomaar aan hun lot overlaten? Ik wil het beste voor mijn personeel, ik vertik het om een puinhoop achter te laten.'

De coronapandemie kon voor Haas op geen slechter moment komen. Het team had nét een onthutsend zwak seizoen (2019) afgeleverd, waarin de wagen tegenviel en een sponsor zijn afspraken niet nakwam. Financiële problemen werden vergroot doordat Haas veel prijzengeld misliep – het duikelde van de vijfde naar de negende positie in de stand om het constructeurskampioenschap. Toen de races, begin 2020, en masse werden afgelast, dreigde een faillissement. 'Er was een reële kans dat wij er in 2021 niet meer zouden zijn', erkent Steiner. 'Die was op een gegeven moment zelfs vrij groot. Bang was ik niet – ik ben iemand die niet gelooft in angst, je moet leren omgaan met de omstandigheden.'

De omstandigheden pakten voor Haas gunstig uit. De FIA wist vorig jaar te elfder ure een kalender op te stellen, waardoor de geldstroom op gang kwam en Haas tenminste op prijzengeld over 2020 kon rekenen. Bij Steiner is het glas zelfs halfvol: 'Wellicht heeft de moeilijke periode van vorig jaar de sport op lange termijn vooruit geholpen. Teams zagen het belang van het budgetplafond in, er kwam een nieuw Concorde Agreement met een beter uitgangspunt voor kleinere teams. We zijn er nog – en het ziet er zelfs goed uit.'

Wat naast Steiners optimisme en wilskracht direct doorklinkt, is zijn manier van handelen – direct en open. Om de hete brei heen draaien is geen optie. Een les die de Italiaan in het verleden heeft meegekregen van zijn inmiddels overleden vriend en zakelijk partner Niki Lauda. Het tweetal werkte enkele jaren samen bij het team van Jaguar, de voorloper van Red Bull Racing. Lauda was teambaas, Steiner de sportief directeur. 'Hij zei altijd dat eerlijkheid loont. Soms zeg je dingen die anderen liever niet willen horen, maar als je ze uitspreekt, weet iedereen in ieder geval direct waar ze aan toe zijn.'

In zijn lange autosportcarrière werkte Steiner met verschillende grote namen. Zo stond hij als jonge dertiger bijvoorbeeld naast de rallywagens van legendes als Carlos Sainz sr. (vader van de Ferrari-coureur, red.) en Colin McRae. 'Die twee hebben ook hun invloed op mij gehad. Van Sainz leerde ik dat je door zeer professioneel te blijven vooruit kunt komen. Er is niemand zó professioneel als Carlos Sainz sr.'

'Colin McRae', zo verwijst Steiner naar de betreurde rallylegende, die naast zijn prestaties in de wagen ook veel bekendheid verwierf via de games waaraan hij zijn naam verbond, 'kon leunen op zijn extreme talent. Hij wist precies hoe hij het maximale kon bereiken met zo min mogelijk inzet. Dat is ook een gave!'

Prachtige uitgangspunten, natuurlijk – maar uiteindelijk telt het resultaat. Dat resultaat valt de laatste jaren niet mee, weet ook Steiner. 'Maar: we zijn niet van de ene op de andere dag achterlijk geworden. In 2018 eindigde Haas als vijfde en men vond dat briljant. Verder terug – we scoorden punten in onze allereerste races. We hebben die kennis en kunde in ons team, het perspectief om terug te keren naar dat niveau is er. We hebben het immers al een keer eerder gedaan, waarom zou het ons geen twee keer lukken? Toen wij in 2015 aankondigden mee te gaan doen, hoorde ik dingen als ‘die zijn binnen twee jaar failliet’, of ‘zij zullen nul punten scoren’. Nou, dat hebben we toen gelijk rechtgezet.'

Dat Haas in 2021 geen titels wint, weet Steiner ook wel. 'Formule 1 is een complexe sport. Je kan niet binnenwandelen en roepen ‘wij worden wereldkampioen’. Kijk, in andere sporten kan het weleens vreemd lopen – bijvoorbeeld de titelwinst van Leicester City in het Engelse competitievoetbal, een paar jaar geleden. Die kwamen uit het niets. Dat gebeurt hier niet. We hebben te maken met ontzettend veel variabelen. Toch, als ik spreek met de mensen die er vanaf dag één bij zijn, hoor ik het vertrouwen doorklinken. Ik heb met name voor 2022 goede hoop', verwijst Steiner naar de nieuwe reglementen die volgend jaar worden geïntroduceerd.

En die hoop moet er ook zijn. Rondrijden voor plaats veertien werkt niet bepaald motiverend – niet alleen voor de rijder in kwestie, maar ook voor de honderden teamleden. 'Wanneer een team puur als veldvulling op de grid verschijnt, is er voor het personeel niet heel veel aan. Mensen die in de F1 werken, doen dat mijns inziens voor hun plezier – in andere takken van business kunnen ze veel meer geld verdienen met al het werk dat ze leveren. Om gemotiveerd te blijven, moet er ook succes zijn.'

Tot het moment dat Haas weer een mooie sloot punten binnenhaalt, is het voor Steiner zaak om zijn personeelsbestand gemotiveerd te houden. De maatschappelijke verontwaardiging op sociale media draagt niet bepaald bij aan een leuke sfeer, maar binnen de muren van de Haas-fabriek houdt men de ruggen recht. Onder aanvoering van kapitein Steiner, die naar eigen zeggen ‘als laatste het schip zou verlaten’, probeert het Amerikaanse team de weg naar voren terug te vinden. 'De dag dat ik stop, is een dag waarop het Haas voor de wind gaat en al mijn collega’s geen zorgen aan hun hoofd hoeven te hebben. Ik zal altijd mijn best doen voor onze mensen.'