VeeKay lijkt zich in zijn debuutjaar al zeer op zijn plek te voelen in de IndyCar. Tijdens raceweekenden bestuurt hij zijn door een Chevrolet V6 aangedreven bolide als een coureur met meerdere jaren ervaring op zak. Maar vooralsnog staat de jonge Nederlander nog niet bij de beste tien in het klassement. 'Met mijn eigen prestaties ben ik heel tevreden, maar de resultaten zijn niet altijd mijn kant opgevallen', verklaart de tiener, die aanstaande vrijdag zijn twintigste verjaardag viert, in gesprek met F1Maximaal.

'We hebben dit jaar al flink wat pech gehad, in Iowa, bijvoorbeeld', licht VeeKay toe. 'Als het die race mijn kant op was gekomen, had ik daar mijn eerste zege kunnen pakken, of in ieder geval op het podium kunnen staan.' In plaats daarvan werd die kans hem afhandig gemaakt bij een afgebroken herstart. Een onoplettende Colton Herta ging niet tijdig in de ankers, waarop de bolide van VeeKay als een springschans fungeerde voor de Amerikaanse coureur. Het tweetal belandde daardoor op spectaculaire wijze in de hekken.

VeeKay beseft dat dergelijke tegenslagen onderdeel zijn van het racen. 'Ook op Road America (een circuit waar hij in het verleden meermaals won) was het raak. Daar hadden we motorproblemen. Maar dat heeft iedereen wel eens', merkt de negentienjarige realistisch op. Het neemt niet weg dat de coureur uit Hoofddorp tevreden is met de huidige stand van zaken.

Een blik werpend op het klassement, valt op dat VeeKay beslag legt op de dertiende plaats waar er 21 fulltimers actief zijn. 'Dat is niet helemaal een goede reflectie van wat ik heb gedaan dit jaar', vindt hij naar eigen zeggen. 'Ik hoor eigenlijk in de top tien te staan. Dankzij mijn goede prestaties de afgelopen tijd, ben ik al flink gestegen – het laatste raceweekend alleen al maakte ik een sprong van vijf of zes posities. Ik blijf keihard mijn best doen, dan komt het geluk vanzelf wel mijn kant op.'

'Ik ga daarom ook zonder doel qua resultaten de races in', verklapt VeeKay. 'Ik probeer gewoon het beste uit mijzelf te halen. Dan ligt de druk minder hoog. Ik heb toch niet in de hand wat anderen doen, alleen wat ikzelf laat zien. Als ik het beste uit mijzelf haal en alle rondjes van de race rijd, blijft mijn leercurve heel steil omhoog gaan.' Het is deze mentaliteit die sinds kort zijn vruchten afwerpt voor de enige fulltime-coureur voor het team van Ed Carpenter Racing (ECR).

Hoewel VeeKay al vanaf het begin van zijn eerste IndyCar-seizoen probeert om met die instelling zijn raceweekenden af te werken, is dat niet altijd even makkelijk geweest. 'Gaandeweg ga je toch meer doelen stellen voor jezelf', legt hij uit. 'Toen ik tijdens de Indy 500 derde lag, was ik bijvoorbeeld te enthousiast over de gedachte van een mooi resultaat. Ik wilde te veel, en toen ging ik in de fout bij mijn pitstop. Maar daar heb ik van geleerd.' De Nederlander duldde op dat moment enkel vijfvoudig IndyCar-kampioen Scott Dixon en voormalig Formule 1-coureur Takuma Sato voor zich. De laatstgenoemde schreef de legendarische wedstrijd uiteindelijk op zijn naam.

VeeKay zelf noemt het één van zijn twee grote leermomenten dit jaar; die andere kwam helemaal aan het begin van zijn seizoen, op de razendsnelle Texas Motor Speedway. 'Daar maakte ik de grootste fout van mijn carrière', vertelt de Indy Pro 2000-kampioen van 2018, verwijzend naar een ongelukkige crash. 'Naderhand baalde ik nog een week van mijn optreden in die race. Maar gelukkig hadden we een maand de tijd om daarvan te herstellen. Daarna heb ik met het team gezorgd dat vanaf dat moment alles qua voorbereiding helemaal tip top zou zijn.'

Naast teamgenoten Ed Carpenter (die eveneens als teambaas opereert, red.) en Conor Daly krijgt de jonge VeeKay daarvoor ook hulp van Lee Bentham, die de rol als rijderscoach vervult bij ECR. 'Hij richt veel aandacht op de mentale zijde. Hij leert mij bijvoorbeeld hoe ik voor een race ontspannen kan blijven, zodat ik tijdens een wedstrijd de rust kan bewaren en mijzelf blijf.' Het is geen wonder dat de Noord-Hollander profijt heeft van Bentham's wijsheden: de Canadees heeft in het verleden Josef Newgarden, die inmiddels twee IndyCar-titels op zak heeft, bijgestaan.

Het mag duidelijk zijn dat VeeKay als debutant, oftewel rookie in de klasse vooral uit is op ontwikkeling, maar in de basis is er bijster weinig mis met zijn stuurkunsten. Sterker nog, 'Rocket Rinus' heeft in vrij korte tijd hoge ogen gegooid met zijn gedurfde inhaalmanoeuvres. Commentatoren alsmede Amerikaanse media zijn lyrisch over wat de Nederlander al op zo’n jonge leeftijd laat zien.

Maar dat hoge bomen veel wind vangen heeft VeeKay inmiddels tevens ondervonden. Twee collega's hadden in de voorbije maand aanmerkingen. Voormalig IndyCar-kampioen Ryan Hunter-Reay en racewinnaar Colton Herta, beiden uit het Andretti Autosport-kamp, bestempelden de 'Flying Dutchman' eerder als 'agressief', al nam Herta zijn woorden later terug na ze volgens eigen zeggen 'in het heetst van de strijd' te hebben geroepen. 'Ik ben het niet eens met de uitspraak dat ik agressief op de baan zou zijn', reageert VeeKay daarop. 'Volgens mij is men het niet gewend dat een rookie durft te vechten om zijn plek.'

'Opgeven, daar heb ik niet van gehoord', vervolgt VeeKay. 'Ik race voor elke positie, maar doe dat wel met respect. De coureurs zijn erover verdeeld, want er zijn mannen die het heel mooi vinden wat ik doe, maar anderen lijken het niet zo gewend. Ik wil mijzelf niet met Max (Verstappen, red.) vergelijken, maar hij maakt ook niet altijd vrienden met zijn acties op de baan. Het belangrijkste is dat je anderen niet van de baan rijdt – en dat doe ik niet.'

'Ik blijf binnen de regels, maar wil wel het beste eruit halen. Aan het eind van de dag is dit de IndyCar, dan moet je gewoon alles geven wat je in je hebt', aldus VeeKay, die niet geraakt is door de kritiek van Hunter-Reay. 'Om eerlijk te zijn motiveert het mij juist. Het laat namelijk zien dat ze rekening met mij houden en misschien wel een beetje bang worden. Als ik achter ze rijd, dan weten ze dat ze hun best moeten doen.'

Met nog welgeteld vijf wedstrijden te gaan voordat het 2020-seizoen ten einde komt, is VeeKay niet van plan zijn aanpak te veranderen. Openlijk droomt hij van een eerste podium, of zelfs een eerste IndyCar-zege. 'We komen daar steeds dichter bij', observeert de ECR-coureur, die na negen wedstrijden al drie top zes-finishes op zijn naam heeft gezet. 'Als het de komende races een beetje meezit, dan is een podium absoluut mogelijk.'

Het eerstvolgende optreden volgt kort na VeeKays twintigste verjaardag, komend weekend, in de vorm van een doubleheader op de Mid-Ohio Sports Car Course. 'Dat wordt een goed circuit voor ons', voorspelt VeeKay. 'Het was namelijk hier waar ik vorig jaar mijn allesbepalende test heb afgewerkt voor een zitje bij ECR. De auto lag daar toen geweldig. Het wordt vast een mooi weekend.'

Hoewel VeeKay het geen doelstelling wil noemen, hoopt hij op de 'Rookie of the Year'-titel. 'In dat kampioenschap staan we momenteel eerste (met 21 punten voorsprong op nummer twee Alex Palou, red.) en die positie kunnen we denk ik wel behouden. Als vanzelfsprekend wordt dat hard werken, maar als we consistent blijven presteren, dan komt dat vast goed', besluit VeeKay. (Foto: Rinus VEEKAY PR/ Ed Carpenter Racing)