De beslissingen zijn gevallen, de trofeeën zijn verdeeld. Wat rest is de Grand Prix van Abu Dhabi, een race om des keizers baard waarbij niets meer of minder dan de overwinning in de race op het spel staat. En terwijl tachtig procent van de pitsstraat al bezig is met 2019, hoop ik dat eindelijk eens alle remmen los gaan. Ik hoop op een race zonder voorbehoud, een race waarbij er eens niet op telemetrie en data gereden wordt, maar op het gevoel in de rechtervoet van de coureur. Ik hoop op een race waarbij de leiders voor de verandering eens niet op 70% gaan rijden om een voorsprong te consolideren omdat de achtervolgers maar op 71% kunnen rijden omdat anders hun benzineverbruik te hoog wordt. Ik hoop op een race zonder teruggeschroefde motor omdat ze nog viereneenhalve race mee moeten gaan. Zeker aan de voorkant van het middenveld moeten ze het conservatieve maar eens los laten. Fuck it als er bij Renault, Sauber of Haas een motor ploft op jacht naar een podiumplaats. Gewoon gas geven en de Red Bulls bijhouden. De dood of de gladiolen.
Ik hoop op
Valtteri Bottas die in de opwarmronde op de baan stopt, uitstapt, zijn helm afzet, zijn oortjes uit zijn oren trekt en met een welgemikte slinger de tribunes ingooit, zijn helm terug op zet en lekker voor eigen kansen gaat rijden. Ik hoop op
Lewis Hamilton die niet aan de kant gaat als die ontketende Bottas er aan komt.
Afscheid
Ik hoop op
Kimi Raikkonen die zijn afscheid bij Ferrari extra glans wil geven met een overwinning en niet halverwege al concludeert dat dat er waarschijnlijk niet in gaat zitten. Ik hoop op
Daniel Ricciardo, die zich ongetwijfeld beseft dat dit zijn laatste kans op een podiumplaats in een hele lange tijd gaat worden.
Ik hoop dat meer coureurs eens denken als
Max Verstappen en gewoon een andere coureur op de baan in durven te halen en het risico op een blaar op die waardeloze Pirelli banden maar eens voor lief neemt. Ik hoop op een coureur die in een eerste ronde schijt heeft aan de maximaal toegestane benzinetoevoer en gewoon vijf plaatsen wil winnen.
Ik hoop op een moment van helderheid van de regelgevers en beslissing nemers in de paddock. Dat ze zelf ook eens beseffen dat we twintig Grands Prix naar de Formule 0.7 hebben zitten kijken, naar het WK teruggeschroefde motoren en WK banden- en brandstof sparen. Ik hoop dat we het jaar af gaan sluiten met een Formule 1-waardige race, die laat zien wat deze prachtige klasse allemaal in zich KAN hebben.
Hans van Brunschot
(hans@f1maximaal.nl)